Annem ve ikizler eve döndügü gün çok mutlu olmuştum. Ama çok geçmeden...” 

“Peki ya ben ne yapacağım!” diye bağırdım. Kimse duymadı beni. 

“Ben burdayım!” diye tekrar bağırdım. Hıç kimse cevap vermedi. 

Çocukların duyguları çok hassastır. Anlaşılmak isterler. Bu nedenle onların penceresinden olaylara bakmak gerekir çoğu zaman. İşte elinizdeki kitap çocuğun gözüyle olaya bakmaktadır. Bir çocuğun “ yeni doğan kardeşleri sonrasında unutulduğu, önemsenmediği, pabucunun dama atıldığı duygusu”nu en saf bir şekilde ortaya koyduğu bir hikâyeyi konu edinmektedir. Bakalım çocukların gözünde yeni kardeşler ve anne babanın davranışlari ne anlama geliyormuş?