Adriena ka tre fëmijë dhe disa nipër e mbesa. E di që zakonisht e konsiderojnë si zonjë e qetë e të matur, madje të padjallëzuar, dhe shpesh e zbavit fshehja pas këtij stereotipi. Po kur vajza e saj, Amanda, bie në depresion të thelë pas vdekjes së burrit, vendos t'i tregojë një të fshehtë të cilën e kishte mbajtur për një kohë brenda vetes, për të mos minuar figurën e saj që shërbente si bosht i baraspeshës familjare. Të ulura në tryezën e kuzhinës, i tregon për një mbrëmje para katërmbëdhjetë vjetësh, kur zëvendësoi një shoqe në kujdesjen për një bujtinë buzë oqeanit dhe gjatë atyre pak ditëve ndryshe nga jeta e saj e zakonshme, përjetoi diçka që do t'i ndryshonte përgjithmonë jetën. Dhjetor 1988: në një ishull të vogël të Karolinës së Veriut ndeshen fatet e Polit dhe Adrienës, dy persona që mbledhin me vështërësi copëza nga ekzistenca e tyre e shkuar. Në atë vend të veçuar që do të përfshihej nga uragani dhe era e tërbuar, ata të dy afrohen shumë me njëri-tjetrin. Rizbulojnë kështu lumturinë e thjeshtë të bashkimit me një tjetër qenie njerëzore, por mbi të gjitha, e shohin si të lidhur së bashku fatin dhe të ardhmen, duke iu dhënë njëri-tjetrit në dashuri...